Τα κρίματα, τα θύματα
τα κυνηγούν τις νύχτες.
Σκαλίζουνε συνθήματα,
δε λένε καληνύχτες.
Τα ψέματα τα πλήρωσα,
και τα πληρώνω ακόμα
με μιαν ασθμαίνουσα ψυχή,
κι ένα φθαρμένο σώμα.
Μέρα μου, πως σ´ εξοφλήσα;
Νύχτα μου, σε πληρώνω.
Βαρύς δασμός, γονάτισα
και πως τον ξεπληρώνω.
Να ´ταν η αγάπη εύκολη
κι η ζωή μελένια.
Να ´μενε ο άνθρωπος παιδί
κι η μνήμη πουπουλένια.
τα κυνηγούν τις νύχτες.
Σκαλίζουνε συνθήματα,
δε λένε καληνύχτες.
Τα ψέματα τα πλήρωσα,
και τα πληρώνω ακόμα
με μιαν ασθμαίνουσα ψυχή,
κι ένα φθαρμένο σώμα.
Μέρα μου, πως σ´ εξοφλήσα;
Νύχτα μου, σε πληρώνω.
Βαρύς δασμός, γονάτισα
και πως τον ξεπληρώνω.
Να ´ταν η αγάπη εύκολη
κι η ζωή μελένια.
Να ´μενε ο άνθρωπος παιδί
κι η μνήμη πουπουλένια.