Το φεγγάρι στα σκυλιά

Το φεγγάρι στα σκυλιά,
κι η καρδιά μου στους αλήτες.

Τρία χρόνια σου μιλάω,

με χρησμούς θολούς και πίκρες. 

Με γραμμές αδρές να φτιάχνω

φόρεμα αστραφτερό. 

Μια στο χρόνο να σε ντύνω

στο κομμένο όνειρο. 

Η βελόνα στο κορμί, 

Και οι τρύπες στην αγάπη.
Για σημαία σε κρατώ,

σε φωνάζω οφθαλμαπάτη.

Σε κατάρτι μολυβένιο

Με σχοινιά σφιχτά με δένω
Οι σειρήνες δε μιλάνε. 

Να σε λύσω ή να σε σέρνω;

Το φεγγάρι στα σκυλιά 

Η καρδιά μου ρημαγμένη 

Ποιος τολμάει να ´ναι πιστός 

Ποιος μπορει να περιμένει;