Ταίναρον ή "δεν εδεσμεύτηκα"

Το πρωί δεσμεύτηκα να φύγω. 
Να γίνω...
Φύλακας φάρος του Ταινάρου
να κοιτάζω
τα καραβοτσακισμένα πόδια μου
τα τεθλιμμένα βράχια
τους θυμωμένους αφρούς
τα ανήσυχα νερά
τα ξερόχορτα στα βουνά
τις αγριομέλισσες πολυάσχολες,
να γίνω
το κόκκινο χώμα
το αρχαίο μωσαϊκό
το σιδερένιο πορτί που σκούριασε
το ισχυρό κονίαμα στις πολεμίστρες,
να μείνω
πειρατής
να εισπράττω διόδια
εδώ στην έσχατη μύτη του κόσμου,
να περιμένω
τον Ηρακλή να ξανάρθει
να φυλάω
με την πλάτη μου τον Κέρβερο,
να ανοιγοκλείνω
το μάτι στα μελλούμενα πλοία
και τα γεγονότα.

"Όμως δεν έμενα τοιούτος διόλου."