Η αιώνια

Πόλη είναι μια φωτογραφία αντανακλαστική στο παράθυρο ενός τραίνου
Έχει μαλλιά σουστίτσες, χέρια λεπτά και με κοιτά όπως τα περαστικά τραίνα
λυπητερά αφήνοντας ρεύμα σε σταθμούς καρφωμένους
και σε λιβάδια στρωμένα λουλούδια με γράμματα ανεπίδοτα

Η Πόλη είναι ένα παράθυρο αντανακλαστικό στην φωτογραφία ενός τραίνου.
Έχει μάτια όμορφα γεμάτα λαχτάρα και μάτια ψυχρά αναμνηστικά
σε ενενήντα μοίρες γωνιακές και καμία κοινή.

Μονάχα μια καρφίτσα με κεφάλι κόκκινο γεμάτο υποσχέσεις και παιχνιδίσματα
την τρύπησε στον χάρτη και την άφησε κάπως στραβή και λίγο κωμική να κρέμεται.