Άφησα ένα σημάδι μες τη θάλασσα.
Μια τρεμάμενη φλογίτσα.
Ένα καντήλι με ταγγισμένο λάδι
και φυτίλι παλιό.
Την φύτεψα πριν χρόνια στη μέση του νερού.
Περιμένει εκεί για χάρη μου.
Ξεθεωμένη.
Ασθενική.
Τι κάνει μια φωτιά μοναχή μέσα σε τόσο νερό;
Και να το πλοίο που περνά και την αφήνει
Και να το ψάρι που τρομάζει και μακραίνει
Και δυο πουλιά που την κοιτούν ειρωνικά,
τέτοια επίμονη φωτιά και πεθαμένη,
τέτοια άσβεστη φωτιά
τόσο βαθιά ναυαγισμένη;
Άμα τη δεις από μακριά μοιάζει με φάρο
όπως χορεύει στο μαύρο νερό.
Μα αν πλησιάσεις, και κοιτάξεις καλύτερα,
θα καταλάβεις ότι δεν είναι τίποτα περισσότερο
από ένα απελπιστικό μήνυμα
σ´ ένα μπουκάλι που μπάζει νερά. 
