Εαρινός κάματος

Η φέτα τρίβεται με τα δάχτυλα πάνω από τη σαλάτα
κι είναι αυτό μια αχρείαστη επαναχάραξη της μνήμης
μαζί με την καντίνα δίπλα στο γραφείο και τη συννεφιά,
μαζί με μια ξένη γειτονιά - στο υποκοριστικό της - 
μαζί και με τον ρυθμό της αναπνοής, 

οδυνηρές, περιττές επαναχαράξεις.

*

Στην έμπαση της Ιστορίας στον νέο μετά Χριστόν αιώνα, 

οδηγό σημείο, ακόμα, το παλιό Του σώμα. 
Κι όλη η καινούργια εποχή, ένα ανεπίληπτο πρόβλημα 

συγκερασμού ανάγκης κι απουσίας.  

*

Ακούραστο μυρμήγκι
συνέλεξα όλο το καλοκαίρι

σπυρί-σπυρί την κούραση και την πίκρα. 

Μη φοβάστε!
Ανεξάντλητα πια τα αποθέματά τους!

Φαίνεται πως έτσι θα βγάλω 

πολλούς χειμώνες αδρανείας.   

Στην Ινδία οι άνθρωποι αγαπιούνται
με κάθε τρόπο.
Εδώ ξεχνιούνται με όλους.
Γι' αυτό εγώ τρίβω την φέτα με τα χέρια

κι αναζητώ ένα πεδίο αχανές, σημειακό

να αποθέσω το κεφάλι μου με ασφάλεια

και να κοιμηθώ εκατό χρόνια.